فایل بای | FileBuy
مرجع خرید و دانلود گزارش کار آموزی ، گزارشکار آزمایشگاه ، مقاله ، تحقیق ، پروژه و پایان نامه های کلیه رشته های دانشگاهیفایل بای | FileBuy
مرجع خرید و دانلود گزارش کار آموزی ، گزارشکار آزمایشگاه ، مقاله ، تحقیق ، پروژه و پایان نامه های کلیه رشته های دانشگاهیطرح آماری کل دانش آموزان اندازه گیری جامعه و نمونه دبیرستان شهید رجایی در شیفت صبح
| دسته بندی | آمار |
| بازدید ها | 4 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 28 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 23 |
پروژه آماری کل دانش آموزان اندازه گیری جامعه و نمونه دبیرستان شهید رجایی در شیفت صبح در 23 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست مطالب
عنوان
صفحه
اندازه‌گیری جامع و نمونه 1
مقدمه 2
پرسشنامه 11
نمودار میله‌ای 13
نمودار دایره‌ای 14
نمودار مستطیلی 15
نمودار چند بر فراوانی 15
نمودار ساقه و برگ 16
جدول فراوانی 17
تشحیص مد و میانه 17
نمودار جعبه‌ای 18
واریانس 19
نتیجه‌گیری کلی 20
جامعه : کل دانش آموزان اندازه‌گیری جامعه و نمونه دبیرستان شهید رجایی در شیفت صبح
اندازه جامعه: 500 نفر
نمونه:دانش‌آموزان دوم و سوم شیفت صبح :
اندازه نمونه: 50 نفر
ما در ارائه پروژه از روش پرسش نامة کتبی و مشاهده‌ی ثبت وقایع استفاده کردیم.
مقدمه
نوجوانان دلی پاک و روحی پرشور دارند آنان در حساس‌ترین و بحرانی‌ترین دوران زندگی خود به سر می‌برند و نیازمند هدایت و حمایت و همدلی‌اند نوجوان نهال نورسیده‌ای است که برای رشد و بالندگی به باغبانی دلسوز و روشن‌بین نیاز دارد تا او را از آفتها و حادثه‌ها در امان دارد.
بها دادن به نوجوانان و تربیت و ارشاد آنان کوشیدن بی‌گمان یکی از نشانه‌های آشکار رشد فرهنگی یک جامعه است. برخلاف گمان برخی مردم، تربیت بطور کلی کاری بسیار دشوار است بویژه تربیت و هدایت نوجوانان دارای پیچید‌گی‌ها و نکته‌های ظریف بسیاری است. شاید گفتة حکیمانة کانت، متفکر و فیلسوف نامی آلمانی، حق مطلب را در این زمینه ادا کرده‌باشد آنجا که می‌گوید: دو کار هست که در دشواری هیچ کار دیگری به پای آن نمی‌رسد. مملکت‌داری و تربیت.
تربیت انسان از این جهت که او موجودی پیچیده و عظیم است کاری سخت و دشوار می‌باشد. پیچیدگی‌های روحی انسان به حدی است که نمی‌توان رفتار او را به سادگی تحت ضابطه‌ای مشخص درآورد و از آن آسوده خاطر شد. برتراند راسل، فیلسوف انگلیسی که خود دربارة « تربیت » کتابهایی نگاشته‌است اعتراف می‌کند که گفتار من در این زمینه بهتر از کردارم بود. اینها همه نشان می‌دهد که نباید تربیت را کاری سهل و آسان پنداشت که نیاز به هیچ‌گونه آموزش و تخصصی ندارد.
فرزندان ما در دوران زندگی خود مرحله‌های مختلف را طی می‌کند و در هر مرحله نیازهای تربیتی ویژه‌ای دارند. بدون آشنایی با این مراحل تربیتی و برخورداری از مهارتهای لازم چگونه می‌توانیم فرزندان خود را تربیت کنیم؟ شاید برخی از پدران و مادران گمان می‌کنند که اگر شرایط مادی و امکانات تحصیلی را برای فرزندان خود فراهم آورند وظیفة خود را به خوبی انجام داده‌اند حال آنکه وظیفة پدر و مادر بسیار فراتر از اینهاست. خانواده کانون پذیرایی از نسل آینده است. در این کانون نهال ارزشهای انسانی که بذر آن در لحظة آفرینش در ضمیر آدمیان پاشیده شده‌است باید رشد و نمو کرده درخت انسانیت به بار نشیند از این‌رو هیچیک از نهادهای اجتماعی نقشی را که خانواده در ساختار فکری، روحی و اخلاقی انسان دارد نمی‌توانند ایفا کنند. نابسامانی‌های اجتماعی در بسیاری موارد ناشی از نابسامانی در خانواده‌هاست و سعادت یک اجتماع بستگی کامل به وجود خانواده‌های سالم و سعادتمند دارد. در خانواده است که انسان از لحظه‌های آغازین زندگی با تربیتی که از پدر و مادر دریافت می‌کند شکل می‌گیرد و ناآگاهانه به مسیری خاص سوق داده‌می‌شود. اگر خانواده‌ها نقش خود را به درستی ایفا نکنند نهادهای اجتماعی دیگر( از قبیل مدرسه، رسانه‌های گروهی و غیره) این خلاء را نمی‌توانند پرکنند.
دشواری‌ها و پیچیدگی‌های تربیت فرزند در دورة نوجوانی بیش از هر دوران دیگر است زیرا در این دوره نوجوان به طور ناگهانی با جهشی فکری و عاطفی خود را از دوران کودکی جدا می‌کند، شخصیت کنونی نوجوان می‌طلبد که خانواده در برخورد با او روشن‌بین، شکیبا و هوشیار باشد و بسرعت دریابد که او دیگر یک « کودک » نیست. از این‌رو بسیاری از خانواده‌ها در روابط خود با فرزندان نوجوان مشکلاتی دارند که اگر از آگاهی‌های لازم برخوردار نباشند شاید این مسأله عواقب ناخواسته‌ای به دنبال داشته باشد.
بسیاری از مشکلات اخلاقی و رفتار نوجوانان ریشه در برخوردهای نامناسب پدران و مادران و مربیان دارد. تجربه نشان می‌دهد بیشتر موارد که نوجوانان به خانواده‌ای آگاه و مربی شایسته دسترسی دارند از زندگی سالم و موفقی برخوردارند؛ این نشان می‌دهد که نوجوانان بخوبی تربیت‌پذیر هستند و اگر نابسامانیهایی در اخلاق و رفتار برخی از آنان مشاهده می‌شود ناشی از نبود تربیت صحیح است. پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید:« به شما درباره‌ی نوجوانان و جوانان سفارش می‌کنم زیرا آنها دارای قلبی رقیق‌تر و فضیلت پذیرتر می‌باشند.» و امام علی(ع) می‌فرماید:« دل نوجوان مانند زمین خالی از گیاه و درخت است که هر بذری در آن افشانده شود، می‌پذیرد و در خود می‌پرورد پس فرزند عزیزم من در آغاز نوجوانی است به ادب و تربیت تو پرداختم قبل از آنکه دلت سخت گردد و از پذیرش چیزهای خوب سرباز زند.» از اینجا می‌توان به نقش حساس و خطیری که خانواده و مربیان در هدایت و تربیت نوجوانان دارند پی برد. اگر ما به وظیفة بزرگ خود نسبت به این سرمایه‌های بی‌نظیر جامعه بنحوی شایسته توجه نکنیم، باید برای رویارویی با عواقب تلخ غفلت خود آماده باشیم. در آموزشهای دینی ما نیز مسئولیت پدران و مادران در تربیت فرزند بسیار تأکید شده‌است و تصریح شده همچنان که والدین را به فرزندان حقوقی است فرزندان را نیز بر والدین خود حقوقی است که از آنها در مورد این حقوق در پیشگاه الهی بازخواست خواهد شد. در روایات اسلامی آمده‌است همچنان که فرزند عاق پدر و مادر می‌شود پدر و مادر نیز برای سهل‌انگاری در انجام وظایف خویش عاق فرزند می‌شوند.
رابطه‌ی صمیمانه با نوجوانان
همانگونه که گفتیم برقراری پیوند روحی و عاطفی عمیق بین والدین و فرزندان از اهمیتی خاص برخوردار است. این پیوند سبب می‌شود که بسیاری از نیازهای روحی فرزندان در محیط خانواده برآورده شود و از این بابت دچار کمبود نشوند.
لازم به توضیح است که در روابط انسانی دو نوع ارتباط وجود دارد؛ ارتباط رسمی و ارتباط صمیمی ارتباط رسمی هرچند با ادب و احترام ظاهری توأم است اما خشک و بی‌روح است و عاری از صفاست؛ مانند روابط اداری محض که اغلب بین رئیس و مرئوس وجود دارد که در عین محترمانه‌بودن معمولاً خشک و بی‌روح است؛ مگر این که علاوه بر رابطه‌ی اداری محض، از ویژگی اخلاقی و کمالات انسانی برخوردار شود.
نوع دیگر یعنی ارتباط صمیمی؛ براساس محبت قلبی،تفاهم و اعتماد متقابل است. پیدایش چنین رابطه‌ای در گرو شرایط چندی است که صدق و صفا و یکرنگی ودرک متقابل و علاقه‌ی واقعی از مهم‌ترین این شرایط است ما با کسانی که روابط صمیمانه داریم براحتی و بدون واهمه ارتباط برقرار می‌کنیم و از معاشرت با آنها لذت می‌بریم از نشانه‌های رابطه‌ی صمیمانه این است که ما از این که کوچکترین عوامل در طف مقابل سوء تفاهمی بوجود آورد ترسی در دل نداریم و به همین علت آزادانه و باخیال راحت می‌توانیم با او ارتباط برقرار کنیم. روابط غیرصمیمانه شخص ناگزیر است پیوسته مراقب رفتار و گفتار خود باشد تا مبادا موجب سوء تفاهم یا رنجش طرف مقابل شود.
اگر والدین بخواهند که فرزندان آنها در کنارشان باقی بمانند و مسائل ساده باعث قطع ارتباط روحی فرزندان با آنها نشود باید بتوانند رابطه‌ای صمیمانه با فرزندان خود داشته باشند.
رابطه‌ای که مبتنی بر ترس یا احترام خشک و آداب بی‌روح ظاهری باشد چندان نمی‌پاید. علاو ه براین وجود رابطه‌ی صمیمانه میان والدین و فرزندان محیط خانه را به پناهگاه‌های عاطفی و امن برای فرزندان تبدیل می‌کند که آنها می‌توانند در آن آرام بگیرند احساس امنیت کنند و بدنبال پناهگاه‌های دیگر نروند. پناه‌بردن به دوستی‌های خطرناک یا ارتباط با جنس مخالف بویژه در دختران بیشتر ناشی از نبودن رابطه صمیمانه میان والدین و فرزندان است نوجوانی که از چنین روابط روحی حیات‌بخش در محیط خانه محرومند برای جبران کمبودهای روحی خود مراجعتی به سوی چیزهای دیگری جز خانواده کشیده می‌شوند و چون از تجربه وپختگی لازم نیز برخوردار نیستند براحتی طعمه‌ی حوادث می‌گردند.
وجود روابط صمیمانه درمیان فرزندان و والدین سبب می‌شود که آنها رازهایشان را قبل از هر کسی با والدین خود در میان بگذارند و از نظرهای ارشادی آنها استفاده کنند بدین ترتیب والدین به عنوان راهنمایانی صمیمی و مشاورانی دلسوز و مورد اعتماد می‌توانند نقشی مهم در زندگی فرزندان خود داشته باشند؛ از این رو بهتر است در هر فرصتی ممکن والدین در جوی صمیمانه با فرزندان خود به گفت و شنود بپردازند و به آنها فرصت بدهند تا درباره‌ی مسائل مختلف سخمن بگویند و هرگز باب گفتگو را نبندند. روش برخورد با فرزندان باید چنان باشد که آنها با اطمینان از این که نظراتشان مورد توجه واقع خواهد شد با والدین گفتگو کنند. این گفت و شنوئ صمیمانه زمانی از نتایج بهتر برخوردار خواهد بود که والدین با طرز فکر فرزندان خود که وابسته به نسل جدید بوده و یک نسل با آنها فاصله دارند آشنا باشند علاقه‌ها. حساسیتها، افکار و احساسات آنها را بشناسد به این ترتیب زمینه برای برقراری ارتباط مساعدتر می‌شود و آن دو نسبت به هم احساس بیگانگی نمی‌کنند.
به هر حال بجای برخوردهای تحکم‌آمیز امر و نهی‌های لجاجت برانگیز رفتارهای تحقیرآمیز با نوجوانان باید با آنها از در صمیمت رفاقت و همفکری وارد شد بابد بجای اینکه پیوسته زحمات خود را به رخ فرزندان خود بکشیم و به این ترتیب از ارزش آن بکاهیم بهتر است بزرگوارانه برای کوتاهی‌های احتمالی خود عذر بخواهیم تا به این ترتیب اعتماد و فروتنی را در فرزندان خود تقویت کنیم و راه را برای برقراری روابط صمیمانه هموارتر گردانیم.
گفتگوکردن با فرزندان در زمینه‌های گوناگون بهادادن به رأی و نظر آنها با آنان به گردش و بازی و ورزش رفتن گذراندن اوقاتی به شوخی و تفریح با آنها( بی‌آنکه از حد خود بگذرد یا حرکات سبک از ما سربرند) و مراعات اصول دیگر که در این کتاب یادآوری خواهد شد به برقراری روابط صمیمانه بی‌تکلف با فرزندان کمک می‌کند.