مقاله بررسی ارتباطات اینترنتی

مقاله بررسی ارتباطات اینترنتی در 43 صفحه ورد قابل ویرایش

دسته بندی	کامپیوتر و IT
بازدید ها	0
فرمت فایل	doc
حجم فایل	34 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	43

فروشنده فایل

کد کاربری 6017

تمام فایل ها

مقاله بررسی ارتباطات اینترنتی در 43 صفحه ورد قابل ویرایش

چکیده

در شبکه های سنتی تلفن ، قراردادهای سیگنالی مشخصی وجود داشته که قبل و در حین فراخوانی استفاده می شوند. یکی از محدودیت های فوری این بود که دو کاربر در صورتی با هم تماس برقرار می کردند که سیستم مشابهی خریداری کرده باشند. این کمبود کار کردن همزمان سیستم های متفاوت باعث یک نارضایتی عمومی شد و باعث ناکارآمدی سیستم های VolP اولیه شد. در پاسخ به این مشکل ، VOIP H.323, ITV را پیشنهاد کرد که وسیع ترین استاندارد مورد استفاده بود. اولین نسخه VOLP در ???? پدید آمد و عنوان سیستم تلفن تصویری و تجهیزات برای شبکه های محلی که خدمات غیر تضمینی ارائه می کنند، نامیده شد . نهایتاً مهندسین H.323 را طراحی کردند، و در ???? نسخه دوم H323 را منشتر کردند. این پیشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تری داشت سیستم های ارتباطی چند رسانی بر مبنای بسته این نسخه از H323 پشتیبانی بیشتری از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسیعی در راه حل های Volp پیاده سازی شد و در بسیاری جهات ، این نسخه استانداردی برای سیستم های VOIP امروزی است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلی ما در این فصل است بنابراین به تشریح ساختار H323 می پردازیم. سپس به نگاهی بر قرارداد H.323، آدرس دهی H.323، سیگنال دهی RAS، ثبت نام و لغو ثبت نام نقطه نهایی و … می اندازیم.






فهرست مطالب

فناوری اطلاعات ?
مقدمه : ?
ساختار H323 ?
نگاهی بر قرارداد H.323 ?
آدرس دهی H.323 ?
کدها ??
سیگنال دهی RAS ??
اکتشاف دروازه بان ??
ثبت نام و لغو ثبت نام نقطه نهایی ??
مکان نقطه نهایی ??
پذیرش ??
تغییر پهنای باند ??
وضعیت ??
دسترسی به منابع ??
درخواست در جریان ??
سیگنال دهی فراخوانی ??
پیشرفت : ??
تکمیل انتشار : ??
سهولت : ??
حالت فراخوانی : ??
فراخوانی پایه بدون دروازه بان : ??
فراخوانی پایه با دروازه بان و سیگنال دهی نقطه نهایی مستقیم : ??
فراخوانی مستقیم با دروازه بان ریشه دار و سیگنال دهی فراخوانی ??
یک فراخوانی پایه با دروازه بان ریشه دار و سیگنال دهی فراخوانی : ??
سیگنال دهی اختیاری نقطه نهایی : ??
کنترل سیگنال دهی : ??
گروه بندی پیام های H.245 ??
توابع H.245 : ??
بازکردن یک سویه کانال منطقی : ??
تابع اتصال سریع : ??
کنفرانس Ad-Na : ??

مقدمه :

راجع به مسائل مربوط به پروتکل اینترنت (IP) صحبت کردند. و در مورد مسائل مربوط به شبکه ها و روش های انتقال دیجیتالی صدای کد گذاری شده روی این شبکه ها به بحث و بررسی پرداختند. در مورد انتقال صدا با استفاده از IP صحبت شد و روش انتقال بسته های RTP را بین جلسات فعال مورد بررسی قرار دادیم. آنچه ما مشخص نکردیم ، اگر چه ، برپاسازی و روش اجرای این جلسات صوتی می باشد. ما فرض کردیم این جلسات (Session) از وجود یکدیگر مطلع بوده و جلسات رسانه ای به روش خاصی ایجاد می شوند که بتوانند صدا را با استفاده از بسته های RTP منتقل کنند. پس این جلسات چگونه بوجود می آیند و چگونه به اتمام می رسند؟ چگونه این طرفین به طرف دیگر اشاره می کنند تا یک ارتباط را فراخوانی کنند، و چگونه طرف دوم این فراخوانی کنند، و چگونه طرف دوم این فراخوانی را می پذیرد؟ جواب استفاده از سیگنال است.

در شبکه های سنتی تلفن ، قراردادهای سیگنالی مشخصی وجود داشته که قبل و در حین فراخوانی استفاده می شوند. یکی از محدودیت های فوری این بود که دو کاربر در صورتی با هم تماس برقرار می کردند که سیستم مشابهی خریداری کرده باشند. این کمبود کار کردن همزمان سیستم های متفاوت باعث یک نارضایتی عمومی شد و باعث ناکارآمدی سیستم های VolP اولیه شد. در پاسخ به این مشکل ، VOIP H.323, ITV را پیشنهاد کرد که وسیع ترین استاندارد مورد استفاده بود. اولین نسخه VOLP در 1996 پدید آمد و عنوان سیستم تلفن تصویری و تجهیزات برای شبکه های محلی که خدمات غیر تضمینی ارائه می کنند، نامیده شد . نهایتاً مهندسین H.323 را طراحی کردند، و در 1998 نسخه دوم H323 را منشتر کردند. این پیشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تری داشت سیستم های ارتباطی چند رسانی بر مبنای بسته این نسخه از H323 پشتیبانی بیشتری از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسیعی در راه حل های Volp پیاده سازی شد و در بسیاری جهات ، این نسخه استانداردی برای سیستم های VOIP امروزی است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلی ما در این فصل است بنابراین به تشریح ساختار H323 می پردازیم.

ساختار H323

H323 یکی از پیشنهاداتی است که بر مبنای یک ساختار کلی ، که قابلیت کار با سایر پیشنهادات را دارد، طراحی شده است . شما باید ارتباط این پیشنهاد را با سایرین مورد مطالعه قرار دهید،‌و به همان اندازه اگر شما سایر پیشنهادات را مطالعه کنید باید H323 را نیز مورد بررسی قرار دهید. در بین سایر پیشنهادات مهم H.225 و H.245 و مقدار دیگری نیز وجود دارند.

ما یک نگاه کلی بر H323 را در شکل 1-4 نشان داده ایم . این ستار شامل ترمینال ها ،‌دروازه ها و نگهبانها و واحدهای کنترل چند نقطه ای می شود (MCU) . هدف کلی H.323 عملی ساختن تبادل جریانهای اطلاعات بین پایانه های H.323 است آنجا که یک نقطه پایانی H.323 به عنوان یک پایانه یا دروازه محسوب می شود.

یک پایانه H323 یک نقطه نهایی است که یک ارتباط همزمان با سایر پایانه ها را ارائه می سازد. عمدتاً ، این پایانه یک دستگاه ارتباطی سمت کاربر است که حداقل یک کد صوتی را پشتیبانی می کند و ممکن است سایر کدهای صوتی را نیز پشتیبانی کند. یک دروازه در حقیقت یک نقطه نهایی H323 است که خدمات ترجمه بین شبکه H.323 و سایر شبکه ها مثل شبکه ISDN را فراهم می سازد که به عنوان GSTN شناخته می شوند یک طرف این دروازه از سیگنال کردن H.323 پشتیبانی می کند. طرف دیگر با یک شبیکه از سوئیچ ها سر و کار دارد. در طرف H.323 ،‌دروازه مشخصات یک خروجی H.323 را دارد. ترجمه بین قراردادهای سیگنال دادن و فرمت رسانه یک بخش ،‌و دیگران که بصورت داخلی انجام می شوند بخش دیگر آن هستند. ترجمه بطور کلی بصورت نامرئی از سایر شبکه ها مدار سوئیچ انجام می شود و در شبکه H.323 دروازه ها همچنین می توانند به عنوان یک رابط مشترک بکار روند. در جایی که ارتباطات بین پایانه نیاز به یک اجازه عبور برای شبکه خارجی دارد مثل شبکه تلفن عمومی سوئیچی یا PSTN یک دروازه بان موجودی اختیاری است که در شبکه H.323 بکار می رود. وقتی دروازه بان موجودات ،‌دروازه های ارتباطی بسته می مانند و شماری از خروجی های H.323 را کنترل می کنند. با کنترل ، ما می خواهیم که دروازه بان بر دسترسی به شبکه نظارت داشته و از یک یا چند پایانه بتواند اجازه بدهد یا ندهد تا دسترسی به شبکه داشته باشند. این امر می تواند منجر به آن شود که پهنای باند و سایر منابع مدیریتی حفظ شوند. یک دروازه بان همچنین می تواند یک خدمات ترجمة آدرس را ارائه بدهد و استفاده از این سیستم را در شبکه ممکن سازد.

مجموعه ای از پایانه ها ،‌دروازه ها و MC ها که یک دروازه بان را کنترل می کنند به عنوان یک منطقه شناخته می شوند و همگی می توانند شبکه یا زیر شبکه ها را کنترل کنند این منطقه در شکل 2-4 آمده است این مناطق لزوماً پیوسته و دنبال هم نیستند.

یک MC ، در حقیقت یک پایانه H.323 است که کنفرانس های چند نقطه ای را مدیریت می کند. برای مثال MC به یک رسانه اشاره می کند که می تواند بین موجودیت های مختلف با قابلیت های متفاوت وجود داشته باشد همچنین MC می تواند قابلیت مجموعه ای از حوادث را تغییر دهد بطوریکه سایر پایانه ها به کنفرانس های موجود بپیوندند. یک MC می تواند در یک MCV یا در یک زمینه (Platform) مثل یک دروازه با یک پایانه H.323 پیاده سازی شود.

برای هر MC ، حداقل یک پردازشگر چند نقطه ای (MP) وجود دارد که تحت کنترل MC کار می کند. پردازشگر MP جریان رسانه ای MP را پردازش می کند، یک خروجی جریانی N را بوجود می آورد در حالیکه ورودی را از M دریافت می کند (متغیر N و M) . MP این عمل را توسط سوئیچ گردن ،‌ادغام و ترکیب این دو انجام می دهد. پروتکل کنترل بین MC و MP استاندارد نشده است.

MC می تواند دو نوع از کنفرانس های چند نقطه ای را پشتیبانی کند: متمرکز و غیر متمرکز . این دو روش در شکل 3-4 آورده شده اند. در تنظیمات متمرکز ، هر پایانه در کنفرانس با MC به روش تنظیم hub-spoke ارتباط برقرار می کند. علاوه بر این در روش غیر متمرکز ، هر پایانه در کنفرانس سیگنال کنترل خود را با MC به روش اتصال نقطه به نقطه تبادل می کند اما ممکن است رسانه را با سایر کنفرانس ها در شبکه نیز سهیم و شریک شود.
اکتشاف دروازه بان

در یک شبکه که یک یا چند دروازه بان دارد، یک نقطه نهایی باید در یکی از آنها ثبت نام کند. برای انجام این عملیات ثبت ، نقطه نهایی ابتدا باید یک دروازه بان مناسب را پیدا کند، یکی که می خواهد کنترل یک نقطه نهایی را در دست بگیرد. البته ، نقطه نهایی ممکن است به طریقة پیشرفته تنظیم شده و با آدرس دروازه بان تطبیق داده شود تا مورد استفاده قرار گیرد. در این صورت ،‌هیچ عملیات کشفی در ثانیه انجام نخواهد شد. در مقابل ، نقطه نهایی به سادگی در دروازه بان مطلوب ثبت نام می کند. اگر چه یک چنین روشی ممکن است به ثبت نام سریع تر منجر شود، ولی ممکن است تعداد زیادی دروازه بان وجود داشته باشند که در حالت بارگذاری اشتراکی بوده ، یا یک دروازه بان پشتیبان که در این صورت روش فوق با مشکل روبرو می شود. یک واسطة ثابت و ایستا بین نقطه نهایی و دروازه بان نیز برای چنین ممکن است مناسب نباشد. بنابراین یک دروازه بان با عملیات کشف خودکار در دسترس قرار می گیرد.

فرآیند کشف خودکار دروازه بان برای یک نقطه نهایی جهت تصمیم گیری در دسترس است ،‌نقطه نهایی در این حالت حاوی اطلاعات نمی باشد. ر این رابطه برای کشف اینکه کدام دروازه بان در این عمل می خواهد کنترل نقطه نهایی را در دست بگیرد، نقطه نهایی پیغام درخواست دروازه بان یا GRQرا می فرستد . این پیغام می تواند روی تعدادی از آدرس های شناخته شده فرستاده شود یا روی آدرس ها و پورت های چندگانه مثل 224.0.1.41:1718 فرستاده شود.

پیغام GRQ شامل تعدادی پارامتر می شود. اگر این پارامترها خالی باشند، GRQ به آن دسته از نشانگرهای دروازه بان ؟؟‌می کند.

این عملیات در جدول شکل 5-4 نشان داده شده است . در این مثال ، پایانه می خواهد تصمیم بگیرد که GK خود را با تنها فرستادن یک GRQ شناسایی کند اما دروازه بان شامل آدرس کشف چندگانه است. در این شکل دروازه بان 1 پیغام GRJ را فرستاده در حالیکه دروازه بان 2 پیغام GCF را می فرستد. پایانه اکنون در دروازه بان 2 ثبت نام می کند. علاوه بر این ها ،‌یک دروازه بان ممکن است GCF را بفرستد که بیانگر یک یا چند تلاش از سوی دروازه بانهاست. این عملیات نشانگر آن است که پیغام GCF با داشتن پارامتر دروازه بان جایگزین وجود دارد.



مکان نقطه نهایی

مکان یک نقطه نهایی خدماتی است که یک نقطه نهایی را قادر می سازد تا یک آرس واقعی را درخواست کند وقتی که تنها یک هم پوشان در دسترس است. به بیان دیگر، محل نقطه نهایی یک سرویس ترجمه است. نقطه نهایی که می خواهد به اطلاعات ارتباط دسترسی پیدا کند برای یک همپوشانی داده شده می تواند یک پیام درخواست موقعیت LRQ بفرستد به دروازه بان. این پیام می تواند به یک دروازه بان مشخص فرستاده شود یا می تواند به آدرس اکتشافی چندگانه دروازه بان 224.0.1.41 فرستاده شود. LRQ شامل همپوشانی برای اطلاعات آدرسی می شود که مورد نیاز است . در این مورد ، این موقعیت مساوزی پرسش کلمات است معادل آیا کسی می داند که چه کسی هم پوشان را در اختیار دارد؟

توجه داشته باشید که تنها یک نقطه نهایی می تواند LRQ را بفرستد اما یک دروازه بان می تواند همچنین LRQ را به دروازه بان دیگری بفرستد. یک دروازه بان که LRQ را از یک نقطه نهایی دریافت می کند،‌اگر چه این LRQ را کاملاً در اختیار دروازه بان دیگری قرار نمی دهد. یک دروازه بان یک LRQ را به دروازه بان دیگری می فرستد تنها در صورتی که درخواست برای ترجمة آدرس در دروازه بان اول موجود باشد.

یک پیام تأیید موقعیت (LCF) نشانگر پاسخ به LRQ است . این پیام باید از دروازه بان که نقطه نهایی که ثبت نام کرده فرستاده شود. در بین سایر حالات انتخابی ، این پیام تنها به فراخوانی سیگنالی آدرس و آدرس سیگنالی RAS برای نقاط انتهایی محدود می شود.

اگر یک دروازه بان یک LRQ دریافت کند و نقطه نهایی در این دروازه بان ثبت نام نشده باشد، سپس دروازه بان باید با یک پیام رد موقعیت یا (LRJ) پاسخ دهد. اگر LRQ اصلی توسط دروازه بان در کانال اصلی RAS دریافت شود. در صورت دریافت (LRQ) روی آدرس چندگانه ،‌دروازه بان نباید یک پیام (LRJ) بفرستد.
پذیرش

پذیرش فرآیندی است که توسط آن نقطه نهایی از دروازه بان برای مشارکت در فراخوانی درخواست می کند . نقطه نهایی این کار را با فرستادن یک درخواست پذیرش یا ARQ انجام می دهد. نقطه نهایی اشاره می کند به نوع اشاره گر فراخانی اطلاعات با توجه به مشخصات سایر طرفین فرستاده میشود تا فراخوانی شامل یک یا چند هم پوشانی یا آدرس های سیگنالی شود.

یگی از پارامترهای اجرایی و اجباری در ARQ پهنای باند است. این پارامتر میزان پهنای باند لازم برای 100 بیت است. دقت داشته باشید که نقطه نهایی باید درخواست کند کل پهنای مورد نیاز را که در حدود kbps128 می باشد ،‌و مقدار مورد استفاده پهنای باند در این پارامتر 1280 می باشد. مقصود از پارامتر پهنای باند قادر ساختن دروازه بان به ذخیره سازی منابع برای فراخوانی است. در حین استفاده از پارامتر اضافی transport Qos ،‌اگر چه ،‌نقطه نهایی می تواند نشانگر این باشد که می خواهد منابع را تحت تسلط خود بگیرد، تا اینکه دروازه بان این کار را بکند.

دروازه بان پذیرش موفقیت آ,یز را با پاسخ گویی به نقطه نهایی توسط پیام تأیید پذیرش یا (ACF) انجام می دهد. این پیام شامل پارامترهای مشابهی می شود که در ARQ آورده شده اند. تفاوت این است که وقتی یک پارامتر داده شده در ARQ مورد استفاده قرار می گیرد، به راحتی از نقطه نهایی مورد درخواست قرار می گیرد. برای مثال ، AFC شامل بهنای باند می شود که ممکن است مقدار کمتری از ARQ درخواستی باشد ،‌که در این صورت نقطه نهایی باید در سطح محدودیتهای پهنای باند باقی بماند که دروازه بان معین می کند. بنابراین ،‌هنگامی که نقطه نهایی بیان می کند که منابع مورد نیاز را می خواهد دروازه بان ممکن است تصمیم بگیرد که آیا مسئولیت را می پذیرد یا خیر.

پارامتر دیگر علاقه مندی در ARQ و ACF پارمتر CallModel است که بطور اختیاری در ARQ و بطور اجباری در ACF مورد استفاده قرار می گیرد. در ARQ ،‌این پارامتر نشانگر آن است که نقطه نهایی می خواهد سیگنال فراخوانی را مستقیماً فرستاده و یا ترجیح می دهد که سیگنال فراخوانی را توسط دروازه بان بفرستد.

شکل 7-4 مثالی از سیگنال فراخوانی مستقیم را نمایش می دهد و شکل 8-4 مثالی از فراخوانی سیگنالی دروازه بان را نمایش می دهد. هر دو شکل فرض می کنند که دو نقطه نهایی به دروازه بان واحدی متصل شده اند، که این مسئله نیست. در این حالت که دو نقطه نهایی به دروازه بانهای متفاوتی متصل شده اند، هر دروازه بان تصمیم میگیرد که مستقلاً آیا باید در مسیر فراخوانی سیگنال باشد یا خیر. بنابراین در مورد دو دروازه بان ،‌فراخوانی ممکن است توسط هیچ ، یک یا هر دو دروازه بان صورت گیرد.

این پیام ها بخشی از سیگنال فراخوانی Q.931 هستند که بعداً در این فصل تشریح خواهد شد. پیام برپاسازی اول پیام است و در برقراری ارتباط بین نقاط نهایی ، پیام ارتباط نشانگر آن است که آیا فراخوانی پذیرفته شده است یا خیر. پیام وقتی فراخوانی پاسخ داده شده فرستاده می شود. البته ،‌یک دروازه بان ممکن است تصمیم بگیرد که پذیرش خواصی را رد کند. در این صورت به ARQ توسط یک پیام رد پذیرش یا (ARJ) پاسخ می دهد، که بیانگر دلیل برای رد درخواست می باشد. دلایل ممکن شامل کمبود پهنای باند، عدم توانایی در ترجمة همپوشانی مقصد به یک آدرس واقعی و یا یک نقطه ثبت نام نشده است.
سیگنال دهی فراخوانی

ما تا کنون از فراخوانی سیگنالی یا د کردیم و اشاره داشتیم که بین نقاط نهایی بکار می‌رود تا برقراری و قطع ارتباط را ممکن سازد پیام ها با استفاده از پیام Q.931 بکار می رودؤ همانطور که اشاره شد در مواقعی پیام های Q.931 به عنوان پیشنهاداتی برای H225.0 بکار می روند. در ابتدای بحث، چنین موضوعی می تواند کمی گیج کننده و مبهم باشد، بعد از تمام این مراحل، Q.931 در لایه 3 قرار داد سیگنال دهی برای کاربر شبکه ISDN قرار می گیرد و پیام های متفاوتی در این پینشهادات تعریف شده‌اند. واقعیت این است که H225.0 از مزایای قرار تعریف شده در Q.931 بهره می‌برند و به راحتی از این پیام ها استفاده می کنند، با برخی نشانگرهای مورد نیاز برای استفاده کلی در ساختار H.323 و H225.0 همچنین از یک پیام Q.931 استفاده می‌کند.

این تکنیک راه هوشمندانه ای برای انجام دادن وظایف است، چون از تلاشهای زیادی برای تکمیل و گسترش قرار داد حمایت می کند. H.225.0 تمام پیام های تعریف شده در Q.931 را استفاده می کند. زیرا فقط آنهایی که لازم هستند برای پشتیبانی از تابع فراخوانی سیگنال در ساختار H.323 استفاده می کنند. پیام مورد استفاده در جدول 2-4 تشریح شده است.

H.225.0 مشخصاتی را معین می کند که برای Q.931 قابل استفاده است هنگامی که برای سیگنال فراخوانی در شبکه H.323 بکار می رود. برای مثال H.225.0 هیچ اطلاعات جدیدی را برای اضافه شدن به پیام مشخص تولید نمی کند. از سوی دیگر، H.225.0 نشانگر تعدادی از قوانین با توجه استفاده اجزاء اطلاعاتی تعریف شده در Q.931 است. برای مثال H.225.0 استفاده از “انتخاب انتقال شبکه” را پشتیبانی نمی‌کند و حتی آنرا فعال نمی سازد تا لایه های بالاتر بتوانند از آن استفاده کنند. در حقیقت، تغییرات مشخص شده توسط H.225.0 به طور عمده در مشخص کردن اطلاعات اجباری Q.931 و اجزاء آن ممنوع و یا اختیاری است به خصوص هنگام کارکردن با شبکه H.323 سوال بزرگ این است که، چگونگی استفاده H.225.0 از Q.931 و پیام های آن انتقال از اطلاعات مشخص شده توسط H.323 را ممکن می‌سازد. برای مثال، یک نیاز واضح به انتقال اطلاعات با توجه به دروازه بان و H.245 وجود دارد تا در کانال های منطقی مورد استفاده قرار گیرند. این انواع اجزاء خارجی در محیط متداول ISDN با استفاده از سیگنال دهی پیام های Q.931 انجام می گیرد. در H.245 و نوشته ASN.1 که در H.225.0 مشخص شده است نوشته دقیق برای استفاده از اطلاعات بین کاربران در پیام های گوناگون موجود است.

هشدار دادن :

نقطه نهایی فراخوانی شده این پیغام را می فرستد تا بیان کند که کاربر فراخوانی شده مطلع شده است در کنارایی ، قرار داد هشدار دهنده ، مرجع فراخوانی و نوع پیام ، تنها اجزاء اطلاعات بین کاربراجباری است . اطلاعات سیگنالی اضافی ممکن است بازگشت داده شود اگر که نقطه نهایی بخواهد که هشدار خاصی را به سمت فراخوانی کننده بفرستد. اجزاء بین کاربری اجباری در پیام هشدار دهنده شامل پارامترهای مشابه مانند پیام ادامه فراخوانی است .



پیشرفت :

پیام پیشروی می تواند دروازه فراخوانده شود تا پیشروی را فراخوانی کند ، بطور مشخص در صورت کارهمزمان با مدار سوئیچی در شبکه است . دلیل اجزاء اطلاعات ، اگر چه انتخابی است ، در مورد استفاده از اطلاعات بکار می رود اطلاعات بین کاربری شامل مجموعه مشابهی از پارامترها هستند که برای ادامه فراخوانی و پیامهای هشدار بکار می روند

سیگنال دهی اختیاری نقطه نهایی :

مثال قبلی از دروازه بان ریشه دار فرض می کند که در وازه بان از نقطه نهایی فراخوانی شده آدرس فراخوانی سیگنال را می داند . همانطور که در شکل 13-4 می توانید مشاهده کنید ، یک چنین وضعیتی می تواند منجر به تبادل سیگنال شود . با داشتن کنترل دروازه بانهای متفاوت دو نقطه نهایی درمثال ما، امان این وجود دارد که دروازه بان از نقطه نهایی فراخوانی شده نداند که آدرس سیگنال فراخوانی از کدام نطقه نهایی فراخوانی شده است . دروازه بان ممکن است تنها یک هم پوشانی برای نقطه نهایی داشته باشد ، که در این صورت باید یک پیام درخواست موقعیت یا (RQ ) منتشر سازد تا دروازه بان نقطه نهایی فراخوان را مطلع سازد تا آدرس نقطه نهایی فراخوان را بدست آورد .

اگ دروازه بان متعلق به نقطه نهایی نابود کننده نخواهد که سیگنال را دردست بگیرد، آنگاه باید آدرس سیگنال فراخوانی را با پیام تایید موقعیت (LCF ) بفرستد ، در این نقطه ، فراخوانی به صورت قانونی و حجیم با توجه به مثال شکل 12-4 انجام شود . در صورت دیگر ، اگر دروازه بان در مثال شکل 12-4 بخواهند که سیگنال فراخوانی را در دست بگیرند باید آدرس فراخوانی خود را در LRQ بازگردانند ، در این صورت مجموعه ای از حوادث اتفاق می افتد که مشابه شکل 11-4 خواهد بود . مجددا با پیام آگاه سازی و آزادسازی RAS نشان داده شده است . بنابراین ، برقراری ارتباط به مراتب ساده تر خواهد بود ، جهت دهی مجدد با استفاده از پیام سهولت اجباری نیست .

کنترل سیگنال دهی :

ما ذکر کردیم که H.245 روی قراردادهای مختلف در این فصل چگونه کار می کند . همانطور که شرح دادیم ، H.245 قراردادی است که بین جلسات درگیر برقرار می شود و کنترل جریان رسانه را در دست دارد . برای اینکه به صراحت بیان می کنیم دو طرف یک فراخوانی صوتی ، این قرارداد. وظیفه کنترل بخش های مختلف را برعهده دارد. برای فراخوانی های پیچیده تر چند رسانه ای ، این قرارداد وظیفه برعهده گرفتن مسوولیت جریان را برای توابع مثل همزمان کردن برنامه ها رابین صدا و تصویر را ایجاد می کند .

H.245 مناسب برای استفاده در VOLP نیست ، علاوه براین پروتکل که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد توسط تعداد زیادی از برنامه ها استفاده می شود . مشخصات شامل حجم زیادی از اسناد می شود مقصود در این کتاب تشریح H.245 نیست . بلکه بیشتر تامین آشنایی بانحوه کار در محیط H.323 است و درک بهتر پیام ها وبرنامه ها و توابع موجود می باشد .

گروه بندی پیام های H.245

H.245 با ارسال مطالب زیادی درگیر است که در زیر چند گروه از آنها آورده شده است

درخواست ها : درخواست ها پیام هایی هستند که نیاز دارند که برخی اعمال برای آنها به صورت فوری انجام شود

تحقیق بررسی ارتباطات اینترنتیپژوهش بررسی ارتباطات اینترنتیمقاله بررسی ارتباطات اینترنتیدانلود تحقیق بررسی ارتباطات اینترنتیبررسی ارتباطات اینترنتیارتباطاتاینترنت