| دسته بندی | دام و طیور |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 37 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 29 |
اقلیم:
شترمرغ ها در کلیه اقلیم ها قابل زیست و نگهداری اند، از اقلیم های بسیار سرد مانند آلاسکا تا گرم و خشک مانند صحرای افریقا. اما هرچه به سمت اقلیم گرم و خشک پیش برویم کیفیت و کمیت محصولات تولیدی بهتر خواهد شد. تنها اقلیمی که برای پرورش شترمرغ توصیه نمی شود ( علی رغم آنکه در این اقلیم نیز تولید خود را ادامه می دهد) اقلیم گرم و مرطوب ( مناطق شرجی ) است زیرا تأثیر منفی بر تولید آن می گذارد.
|
شتر مرغ در هوای بارانی ماندن زیر باران را به رفتن زیر سرپناه ترجیح میدهد . |
شترمرغ ها را در طبیعت درانواعی از زیستگاههای باز می توان پیدا کرد. آنها از مناطق پربوته و پردرخت دوری جسته و به ندرت در جستجوی سایه برمی آیند.
روشهای پرورش:
شترمرغ در مزرعه به طور کلی به سه روش نگهداری می شود که عبارتند از:
مقید کردن و انتقال:
برای گرفتن شترمرغ به دو کارگر نیاز است که هریک کنار یکی از پاهای شترمرغ ایستاده و آنرا از زیر شکم و روی دم نگهدارند. از یک عصای سرکج مخصوص گرفتن گردن برای پایین آوردن سراستفاده می شود. هنگامی که منقار به سطح زانو رسید منقار پایین را با قرار دادن انگشت شست در آن به سمت پایین نگه می دارند. این کار مانع برخورد از روبرو با پاهای شترمرغ می شود. شترمرغ در این وضعیت برای درمانهایی مانند برچسب زدن، دارو دادن ، تزریق، خونگیری و معاینه نگه داشته می شود.
|
شتر مرغ ها از مناطق پربوته و پردرخت دوری جسته و به ندرت در جستجوی سایه برمی آیند. |
| دسته بندی | دام و طیور |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 99 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 14 |
زنبور عسل یکی از حشرات مفید برای انسان است که متعلق به رده دوبالان میباشد. زنبور عسل خیلی پیش از انسان در روی زمین بوجود آمده و زندگی میکرده است. زنبور عسل حدود 150 میلیون سال قبل وجود داشته و مشغول زاد و ولد بوده است. منتها با این تفاوت که در آن فاقد یک زندگی اجتماعی بوده و مثل خیلی از زنبورهای غیر عسلی امروزی ، زندگی انفرادی داشته و هر زنبور لانه مخصوص بخود را داشته و در آن زندگی میکرده است. کندو محلی است که زنبورها در آن تولد یافته ، کار کرده ، خواهران و برادران خود را پرورش داده و مواد غذایی لازمه را در آن انبار و ذخیره میکنند. زنبور عسل دارای نژادهای مختلف است و ساختمان بدنی پیچیدهای دارند.
ساختار بدن زنبور عسل
سر
در جلوترین قسمت بدن قرار داشته و شامل اعضای زیر است: دو عدد چشم مرکب ، سه عدد چشم ساده ، دو عدد آنتن و دهان با خرطوم. بزرگی چشمها وسیلهای است که زنبوردار به کمک آن به راحتی میتواند زنبور نر را از کارگر تشخیص دهد. زیرا چشمهای زنبور نر بزرگتر بوده و از عقب سر بهم میرسند، ولی در زنبور کارگر و ملکه بهم نمیرسند. کار آنتنها ، لمس کردن و بوییدن است. زنبور به کمک خرطوم ، شهد را از روی گلها جمع آوری و از راه دهان به داخل کیسه عسلی میفرستد.
سینه
از سه حلقه کیتینی درست شده و اعضای زیر به آن اتصال دارند: چهار عدد بال یا پر که دو عدد آنها بالهای جلویی و دو عدد دیگر بالهای عقبی هستند. شش عدد پا که جفت عقب آن دارای حفرههایی به نام سبد میباشند و زنبور عسل در دوران فعالیت خود گردههای گل در آن پر و با خود به کندو حمل میکند. این سبدها در کارگران بزرگتر از نرها هستند.
شکم
| دسته بندی | دام و طیور |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 893 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 17 |
فهرست
مقدمه 2
زنبور تریکوگراما(Trichogramma Spp) 2
جمع آوری زنبورهای تریکوگراما از طبیعت 5
پرورش لاروهای جمع آوری شده کرم قوزه پنبه 6
جمع آوری شفیره کرم قوزه از طبیعت 8
تکثیر محدود زنبور تریکوگراما 9
جعبه پرورش آمریکایی 9
تکثیر انبوه زنبور تریکوگراما در انسکتاریوم 10
روش کار 12
رها سازی زنبور تریکوگراما در مزرعه 13
| دسته بندی | دام و طیور |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 64 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 8 |
روشهای آزمایش دستگاه تنفسی و معاینات بالینی
پرتونگاری سینه در گوساله ، گوسفند و بز عملی است و میتواند درتشخیص تومورها ، پنومونی و اتلکتازی کمک مفید باشد . برونکوگرافی ، با استفاده از ماده حاجب ، برای تعیین حالت نای و برونشها با ارزش است ولی برای جلوگیری از سرفه ای که در اثر عبور سوند ایجاد میشود بیهوشی عمومی اجتناب ناپذیر است .
به دست آوردن نمونه خلط جهت مطالعات باکتریولوژیک نیز با ارزش است و روش کار در گاو قابل اجرا است . ولی قبلا باید داروی آرامبخش را به منظور جلوگیری از تحریک پذیری حیوان پیش بینی نمود تا بتوان زبان را برای مشاهده مجرای حلق به جلو کشید .
بزل حفره جنب نیز مانند آزمایش خلط اطلاعات مفیدی در باره وضع بیمار به دست می دهد . در گاو در صورت ظن به وجود ترشحات باید سوزن را با اجتناب از مجروح کردن پریکارد در ششمین یا هفتمین فضای بین دنده ای و در پاییت سطح مایعی که به وجود آن گمان می رود وارد کرد و با سرنگ کشید . در اسب سوزن را در هفتمین فضای بین دنده ای پهلوی راست و ده سانتی متر بالاتر از سیاهرگ مهیمزی و در طرف چپ در هشتمین فضای بین دنده ای وارد می کنند . بزل ریه برای تعیین نوع میکروب مولد ، با سوزن عملی است ولی خطر بزرگ آن انتشار عفونت در پرده جنب است .
ریه ها:
محدوده ی ریوی در گاو : محدوده ی ریه در طرف چپ از یازدهمین فضای بین دنده ای شروع واز میانه دنده ی نهم عبور کرده و به حدود یک کف دست بالاتر از مفصل آرنج ختم میگردد. محدوده ریه در طرف راست به اندازه یک کف دست عقب تر (تا حدود دنده 12 ) ازآن در طرف چپ است زیرا در طرف چپ ریه توسط پیش معده ها کمی به سمت جلو (تاحدود دنده 11 ) رانده شده است.
| دسته بندی | دام و طیور |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 63 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 5 |
روشهای آزمایش دستگاه تنفسی و معاینات بالینی
پرتونگاری سینه در گوساله ، گوسفند و بز عملی است و میتواند درتشخیص تومورها ، پنومونی و اتلکتازی کمک مفید باشد . برونکوگرافی ، با استفاده از ماده حاجب ، برای تعیین حالت نای و برونشها با ارزش است ولی برای جلوگیری از سرفه ای که در اثر عبور سوند ایجاد میشود بیهوشی عمومی اجتناب ناپذیر است .
به دست آوردن نمونه خلط جهت مطالعات باکتریولوژیک نیز با ارزش است و روش کار در گاو قابل اجرا است . ولی قبلا باید داروی آرامبخش را به منظور جلوگیری از تحریک پذیری حیوان پیش بینی نمود تا بتوان زبان را برای مشاهده مجرای حلق به جلو کشید .
بزل حفره جنب نیز مانند آزمایش خلط اطلاعات مفیدی در باره وضع بیمار به دست می دهد . در گاو در صورت ظن به وجود ترشحات باید سوزن را با اجتناب از مجروح کردن پریکارد در ششمین یا هفتمین فضای بین دنده ای و در پاییت سطح مایعی که به وجود آن گمان می رود وارد کرد و با سرنگ کشید . در اسب سوزن را در هفتمین فضای بین دنده ای پهلوی راست و ده سانتی متر بالاتر از سیاهرگ مهیمزی و در طرف چپ در هشتمین فضای بین دنده ای وارد می کنند . بزل ریه برای تعیین نوع میکروب مولد ، با سوزن عملی است ولی خطر بزرگ آن انتشار عفونت در پرده جنب است .
ریه ها:
محدوده ی ریوی در گاو : محدوده ی ریه در طرف چپ از یازدهمین فضای بین دنده ای شروع واز میانه دنده ی نهم عبور کرده و به حدود یک کف دست بالاتر از مفصل آرنج ختم میگردد. محدوده ریه در طرف راست به اندازه یک کف دست عقب تر (تا حدود دنده 12 ) ازآن در طرف چپ است زیرا در طرف چپ ریه توسط پیش معده ها کمی به سمت جلو (تاحدود دنده 11 ) رانده شده است.